تنتور ید یا محلول ید ضعیف یک ضد عفونی کننده است. این ماده معمولاً ۲-۷٪ عنصر ید، همراه با یدید پتاسیم یا یدید سدیم می باشد که در مخلوطی از اتانول و آب حل میشود. مشخصه محلول های تنتور حضور الکل است. تنتور ید از سال ۱۹۰۸ و از زمانی که برای اولین بار جهت استریل کردن پوست قبل از عمل جراحی توسط جراح آنتونیو گروسیچ استفاده شد.در انگلستان ، توسعه محلول ید جهت استریلیزاسیون پوست توسط لیونل استرتن پیشگام بود. مجله پزشکی بریتانیا در سال ۱۹۰۹جزئیات کار او را در "کیندرمینستر اینفرمری" منتشر کرد. استرتن از محلول رقیق تر نسبت به محلول گروسیچ استفاده کرد. در سال ۱۹۱۵ او ادعا کرد که گروسیچ از مایع مشابه محلول ید فورتیس استفاده کرده است ، و این خود او بوده (استرتن) که این روش را با استفاده از تنتور ید فارماکوپه بریتانیا (که در سراسر جهان مورد استفاده قرار گرفت) معرفی کرده بود.کاربردتنتور ید با برچسب "فقط برای استفاده خارجی" فروخته میشود و در اصولاً به عنوان ضد عفونی کننده استفاده میشود.تنتور ید غالباً در کیتهای حیاتی اضطراری یافت میشود ، که هم برای ضدعفونی کردن زخمها و هم برای تصفیه آب های سطحی جهت آشامیدن استفاده میشود. هنگامی که یک محلول الکلی برای این موارد مناسب نباشد، میتوان از ید لوگوول بدون الکل، یک محلول آبی ید در محلول یدید پتاسیم، و یا پوویدون آیوداین (یک محلول یدوفور) استفاده کرد.به عنوان ضد عفونی کننده، مقادیر کمی از این محلول ممکن است به آب اشامیدنی اضافه شود (به طور معمول ۵ میلی گرم ید آزد در هر لیتر، یا ۵ قطره از ۲ درصد تنتور). با وجودی که این روش در مقابله با باکتریها و ویروس ها مؤثر است، اما در برابر انگلهای تکیاخته مانند کریپتوزپوریدیوم و ژیاردیا محافظت نمیکند. مقالات پزشکی...
ادامه مطلبما را در سایت مقالات پزشکی دنبال می کنید
برچسب : نویسنده : medicinearticles بازدید : 85 تاريخ : جمعه 2 دی 1401 ساعت: 0:39